අරුංගල් - වයලීනයේ ටෙලිරූ කව

මැදින් රූ බලි
බොරු හැඟුම් ගුලි
නැතිව බිය විලි
තිරයෙ රූ සිරි

එක සැරෙන් යළි
එපා වුණු සැටි
සිතක් නොකැලැති
නිසා නොබැලිමි

අහම්බෙන් යළි
නෙත ගැටුනු සැටි
සිත්තමක් එළි
වශීකෘත විමි

කවක්මැයි ටෙලි
අපූරුව එහි
නෙත් වැසෙන්නැති
මල් දමක් වැනි

මියුරු වෙණ පැදි
මන්මතින් වැදි
සිටින බව මෙහි
වගක් නොදැනුනි

'අරුංගල්' ටෙලිනාටකය අද මා දකින විට එහි කොටස් ගණනාවක් ගොස්ය. කතාවේ අගක් මුලක් නොදැනම එහි රූ පෙළහරට, මන බඳනා සංගීතයට වශී වූයෙමි. නෙත් අදහාගත නොහැකි වූයේ මේ ටෙලියක්මදැයි සිතුනි. සිනමා සිත්තමකට එහා ගිය රෑ-සර රසයක් අඩහෝරාවක ලැබීමි. ඒ බැලූ වින්දනය පද බවට මෙසේ පෙරලීමි.

ලෙල්ලට යනකං හූල්ලන කලා රසිකයෙක් La Brunante බැලුවාලු

බොහොම කාලෙක ඉඳන් වේදිකා නට්‍යක් බලන්න ආසාවක් හිතේ පැලපදියම් වෙලා තිබුණා. අන්තිම වතාවට බලපු වේදිකා නාට්‍යය කොයි එකද කියල හරියටම මතක නෑ. එක්කෝ ජනක් ප්‍රේමලාල්ගේ 'රජගහේ නාඩගම' නැත්තං බන්දුල විතානගේගේ (මතක හැටියට) පරිවර්තන නිෂ්පාදනයක් වන 'සමාවෙන්න වැරදීමක්'. ඔය දෙකින් එකක් බැලුවෙ එල්ෆින්ස්ටන්. අනික ජෝන් ද සිල්වා රඟහලේදි. කිව්වට විශ්වාස කරන්න ඒ 2001දි නැත්තං 2002 දි. එදා ඉඳන් අවුරුදු 7ක් විතර යනකන් වේදිකා නාට්‍යක් බලල නෑ! මොන තරං කාලකන්නියෙක්ද හැබෑට!

මෑත බාගෙයේ අළුත් මෙන්ම පැරණි (සහ පැරණි නාට්‍ය වල නව නිපැයුම් ලෙසත්) වේදිකා නාට්‍ය බොහොමයක් දිගහැරෙමින් තියනවා. 'හුණු වටයේ කතාව, කපුටු බෝ, කැළණි පාලම, සාරංගා නැවෙන් ඇවිත්' විතරක් නෙමෙයි 'ජන කරළිය' ජංගම රඟහලේ නාට්‍ය රොත්තත් ඒ අතර මතකයට එනවා. පේන හැටියට නම් වේදිකා නාට්‍ය කලාවට හොඳ කල දවසක් ඇවිත් වගේ. මේව ගැන 'දිවයිනේ' යන දැන්වීම් බල බල හූල්ල හූල්ල ඉන්නවා. අද යනවා... හෙට යනවා... හීල්ලිල්ල විතරයි... රස්සා කෙරිල්ල එක්ක නාට්‍ය බැලිල්ල මාර අභියෝගයක්!

අභියෝගය භාර ගන්නවද...? භාරගන්නවා හත්වලාමේ, හැබැයි කවද කොරයිද කියන්ඩ බෑ ඕං...

මේ අතර මම බලන්නම ආසාවෙන් හිටිය මගේ ප්‍රියතම නාට්‍යකරුවා සහ රංගන ශිල්පියා වන ජයලත් මනෝරත්නයන්ගේ අළුත් නාට්‍ය දෙකක්ම ආවා. මහගමසේකරයන්ගෙ කවිපද රචනා ඇසුරෙන් සෑදූ ඒ ගීතමය නාට්‍යයේ නමනං මතක නෑ. අනික තමයි තවමත් වේදිකාගත වන 'සුදු රෙදි හොරු'. ඊට අමතරව රාජිත දිසානායකගේ මං කැමති නාට්‍ය ගොන්නක්ම මට මගහැරුණා. අනේ අපොයි! ෆිල්ම් එකක් නං පස්සෙ DVD හොයාගන්න පුළුවන්. ඒත් මේව...! :(

හැබැයි මේ කාල පරාසය අතරේ චිත්‍රපටි රොත්තක් නම් බැලුවා. (නෑ නෑ..., ගෙදර ඉඳං බාගෙන බලන ඒව මෙතෙන්ට ඔට්ටු නෑ.) ගරිල්ලා මාකටිං, අස්වැසුම, වෑකන්ද වළව්ව, සංකාරා, උඩුගංයාමය, Dark Knight (දෙපාරයි), Madagascar II, Ironman, Hulk, Spiderman III, Transformers (දෙපාරයි), King Kong (දෙපාරයි) වගේ චිත්‍රපට ප්‍රදර්ශන ශාලාවටම ගිහින් බැලුවෙ සැබෑ 'පික්චර් හෝල්' ආශ්වාදයක් ලබන්න තියන කැමැත්ත නිසයි.

මට මේ හෑල්ල ලියන්න මුල් වුණේ අද මේ වගේ තවත් දොළදුකක් සංසිඳුවා ගත්ත දවසක් නිසයි. මම කලින් ලිපියේ කියපු ප්‍රංශ භාෂා චිත්‍රපට උළෙලේ ඊයෙ රාත්‍රී 7 දර්ශනයට යන්න තරම් පූරුවෙ පිනක් තිබුණා. චිත්‍රපටියෙ නම තමයි La Brunante. ඉංගිරිසියෙන් නම Twilight (නොහොත් Dusk). ඒ කියන්නෙ සන්ධ්‍යාව නැත්තං ගොම්මන. Fernand Dansereau විසින් අධ්‍යක්ෂණය කෙරුණු මෙය ප්‍රංශ භාෂාවෙන් කෙරුණු කැනේඩියානු නිෂ්පාදනයක්. චිත්‍රපටය බලල ඇති වුණු සිතුවිලි ටිකක් බොහොම කෙටියෙන් ලියන්න හිතුනා.

මේ කතාවෙ වස්තු බීජය Alzheimer disease කියන රෝගයයි. මේ රෝගී තත්වයෙන් පෙලෙන වයසක කාන්තාවක් සහ ඇයට අහම්බෙන් මුණගැසෙන තරුණියක් වටා කතාව ගලා යනවා. අහම්බෙන් හමුවෙන ඒ දෙදෙනාගෙ කතා බහෙන් සහ යම් යම් ක්‍රියාකාරකම් මගින් ඒ දෙදෙනාම මුහුණ පා සිටින්නෙ සමාන ප්‍රශ්නාවලියකට බව ප්‍රේක්ෂකයාට හඟවනවා. නමුත් ඔවුන් දෙදෙනාගේ අතර නොදැනුවත්වම ඇතිවන බැඳීම ඒ ජීවිත වල අරමුණු වෙනස් කරනවා. අවසානයේ ඒක එහෙම්මමත් නෑ කියලත් හිතෙනවා. නමුත් අවසාන ප්‍රතිඵලයේ තීරණය වන්නෙත් මේ ඇතිවන බැඳීම නිසාමයි. (ඔයාලත් චිත්‍රපටි හොයාගෙන බලන්න, මේ වගේ උඩින් පල්ලෙන් කියල දැම්මෙ බලන කෙනෙකුට කතාව කලින්ම දැනගත්තහම ඒකෙ ආශ්වාදයක් නැතිවෙයි කියලයි)

අධ්‍යක්ෂනය, රංගනය ආදිය උපරිමයි කියන්න බැරි වුණත් සෑහෙන ඉහල මට්ටමක තිබුණා. නමුත් කැමරාකරණය සහ සංස්කරණයේ යම් දුර්වලතා දැනුනා. කතාවේ ගලා යෑම (තිර රචනය) අතිශයින්ම සාර්ථක ලෙස සැකසුම්ගත කර තිබුනා.





කොහොම වුණත් අන්තිමේදි, ලෙඩක් වස්තු බීජය කොට ගෙතුනු කතාවක් වුණත් ඉන් අපට අපේ ජීවිත ගැනම අළුත් මුහුණුවරකින් හිතන්න යමක් ඉතිරි කරනවා. අපි ගැන විතරක් නෙමෙයි අප වටා ඉන්න අපේ පවුලේ උදවිය, මිතුරු මිතුරියන්, එදිනෙදා සමාජයේදි හමුවන විවිධ පුද්ගලයන් ගැන වුවද වෙනස් විදිහකට හිතන්න අපව පොළඹනවා.

මේ වෙනුවෙන් මගේ IMDB rating එක 7යි. :)

ප්‍රංශ භාෂා චිත්‍රපට උළෙලක්

මේ දිනවල කොළඹ බණ්ඩාරනායක සම්මන්ත්‍රණ ශාලාවේ සිනමාහලේදි ප්‍රංශ භාෂා චිත්‍රපට උළෙලක් පැවැත්වෙනවා. 'ප්‍රංශ භාෂා' කියා කීවේ, මෙහි ප්‍රදර්ශනය වන්නෙ ප්‍රංශයේ නිෂ්පාදිත චිත්‍රපට පමණක් නොවන නිසා. බෙල්ජියම, කැනඩාව, රුමේනියාව සහ ස්විස්ටර්ලන්තයේත් ප්‍රංශ භාෂාවෙන් නිපදවූ චිත්‍රපට මෙහි ප්‍රදර්ශනය වෙනවා.

මාර්තු මස 21 සිට 25 දක්වා 2:30, 4:30, 7:00 ලෙස දර්ශන සම්පූර්ණයෙන්ම නොමිලේ පැවැත්වෙනවා.

මෙය Colombo Film Circle මගින් සංවිධානය කරන්නෙ ඉහත කී රටවල තානාපති කාර්යාලවල සහ ශ්‍රී ලංකා චිත්‍රපට සංස්ථාවේද සහයෝගය ඇතිව.

සාමාන්‍යයෙන් අන්තර්ජාතික චිත්‍රපට උළෙලක ළමුන් වෙනුවෙන් චිත්‍රපට නොපෙන්වන තරම් වුවත්, මෙහි 2:30 දර්ශන සියල්ල ළමුන් වෙනුවෙන් තැනූ ඒවා. (2001 හෝ 2002දී BMICH එකේදිම තිබුනු ඔස්ට්‍රේලියානු චිත්‍රපට උළෙලකට තම ද‍රුවාද සමග පැමිණ සිටි මවක් චිත්‍රපටයේ සමහර දර්ශන දිගහැරෙද්දී අසුනින් නැගිට යනු දුටුවා මතකයි)

මෙහි කාලසටහන් සහ තවත් විස්තර මෙතනින් දැනගන්න.

මෙයින් එකකට හරි පැනගන්න වෙලාවක් හොයාගන්නෙ කොහොමද කියල මං මේ කල්පනා කරන්නෙ... ;)

පැන්නයි සුදු පුල්ලියා...!

මුළු ලෝකෙන් පර්චස් දහයයි ඇත්තේ
'සති අන්තේ' වගාවකුත් එහි දැම්මේ
බලාපල්ලා හදියකි මේ මගේ කරුමේ
සුදු පුල්ලියා ඇවිදින් මගෙ වැට පැන්නේ





වගාවන් වලට වැළ‍ඳෙනවායැයි මේ කාලයේ මධ්‍ය වලින් නිතරම ඇහෙන සුදු පුල්ලි රෝගය අපේ පුංචි වගාවටත් ඇවිල්ලා. රෝගය වැළඳුනු අතු-ඉති කපා විනාශ කරන්නට පියවර ගත්තත් නැවත නැවත පුල්ලියා වැට පනිනවා වගේ. ගස හෝ වර්ගය කුමක්ද කියල මෙයාට වගක් නෑ. හැම ගහකටම වගේ වැළ‍ඳෙනවා.

සුදු පුල්ලි දිලීරය කතුරුමුරුංගා අත්තකට වැළඳී ඇති අයුරු මුල් රූපයෙන් ද, අළුත ලියලා එන මඤ්ඤොක්කා දඬු වලට වැළඳී ඇති අයුරු දෙවන සහ තුන්වන රූපවලින් ද දැක්වෙයි.

ප.ලි: සුදු පුල්ලි රෝගය ගැන වැඩ දුර කියා දුන් NUWAN's lane ලිපිය.